hrvatski

Razvoj narcizma i geneza autizma

U ovom radu cilj je prezentirati dio autorova koncepta psihogeneze autizma nastalom na sedamnaestogodišnjem psihoanalitičkom psihoterapijskom iskustvu s osmero autistične djece. U ovom radu naglasak je na onom dijelu koncepta koji se odnosi na važnost ranog razvoja primarnog narcizma. U odnosu na postojeće koncepte psihoanalitičke psihoterapije autizma (M. Klein, M. Mahler, F. Tustin, D. Meltzer i A. Alvarez) u kojima je pojava autističnosti shvaćena kao rezultat neuspješnog razvoja objektnog odnosa u kojemu je naglasak dan značenju rane traume u suočavanju s podražajima vanjskog svijeta i neuspjehu majke u funkciji zaštite u ovom radu se iznose zapažanja o posebnoj važnosti ranog narcističkog razvoja kroz iskustva senzo-motornog ovladavanja koje je važno u izgradnju primarnih narcističkih struktura značajnih za uspješnost procesa separacije-individuacije. Polazište ovog koncepta je analiza autistične pojavnosti u kojoj je u prvi plan stavljano zapažanje o beživotnom ili vegetirajućem postojanju autistične djece. U psihoterapeutskom radu s autističnom djecom dominira zapažanje o njihovoj nedostupnosti, izoliranosti i izdvojenosti iz emocionalnih odnosa u kojima dominira opis njihove 'inkapsuliranosti' (F Tustin), dok je u drugi plan stavljano zapažanje o beživotnom, vegetirajućem postojanju autistične djece koju možemo opisati kao vegetirajuću psihotičnu djecu (Alvarez). U analizi beživotnog, afektivno odsutnog, vegetirajućeg postojanju autistične djece prepoznat je problem ranog razvoja u kojemu je zapažena nerazvijenost ili nedovoljna stabilnost psihičkih struktura izgrađenih na nepovoljnom iskustvu razvoja primarnog narcizma. U tom ranom razvoju upravo iskustvo primarnog narcizma nastalo tijekom procesa senzo-motorne integracije predstavlja osnovu djetetova uzbuđujućeg osjećaja postojanja i životnosti. U prilog ovim zapažanjima govore i pojedini dijelovi koncepata primarnog narcizma (S. Freud), integracije (D. Winnicott) i narcističkih struktura (H. Kohut) i senzo-motoronog razvoja (J. Piaget). Ovim je pristupom posebna važnost data ulozi roditelja u podržavanju i poticanju senzo-motornog ovladavanju djeteta a ujedno i ulozi psihoterapeuta u prvoj fazi izgradnje bazičnog odnosa s autističnim djetetom kao pretečom procesa internalizacije.

autizma; narcizam; psihoanalitička psihoterapija

nije evidentirano