hrvatski

Odnos između spontane emocionalne supresije i simpatičke aktivacije

Cilj eksperimenta bio je ispitati u kojoj je mjeri spontano korištenje emocionalne supresije povezano s promjenama u simpatičkoj aktivaciji pri eksperimentalnoj manipulaciji emocionalnom supresijom. U istraživanju je sudjelovalo 149 ispitanika, studenata različitih fakulteta Sveučilišta u Rijeci. Negativne emocije su inducirane pomoću dva standardizirana emocionalna filmska isječka, a prezentiran je i jedan emocionalno neutralan isječak tokom kojeg je mjerena temeljna razina simpatičke aktivacije. Kao indikatori simpatičke aktivacije mjereni su elektrodermalna aktivacija i amplituda perifernog pulsa. Spontano korištenje supresije operacionalizirano je kao razlika između samoprocjene emocionalnog iskustva i facijalnog izražavanja negativnog afekta tokom gledanja prvog emocionalnog isječka. Subjektivno iskustvo negativnog afekta mjereno je neposredno nakon prezentacije prvog emocionalnog isječka upitnikom koji se sastojao od 16 čestica koje su se odnosile na različite primarne negativne emocije. Facijalno izražavanje negativnog afekta procijenjeno je od strane dva nezavisna procjenjivača kao kompozit frekvencije i intenziteta negativnih emocija ispitanika koje su zabilježene video kamerom tokom prikazivanja prvog emocionalnog isječka. Emocionalna supresija je eksperimentalno manipulirana tokom drugog emocionalnog isječka pomoću upute na način da je prva grupa dobila jednostavnu uputu da pogleda isječak dok je druga grupa dobila dobila uputu da pri tome supresira ekspresiju doživljenih emocija. Utvrđena je negativna povezanost između spontanog korištenja emocionalne supresije tokom prvog isječka i porasta elektrodermalne aktivacije tokom drugog isječka. Ovaj rezultat ide u prilog hipotezi da sklonost ka upotrebi emocionalne supresije može dovesti do smanjenja metaboličkih zahtjeva u situaciji kada je supresija zadana od strane eksperimentatora.

spontana emocionalna supresija; simpatička aktivacija

nije evidentirano