hrvatski

Što određuje ciljeve učenja? Uloga ličnosti i strategija učenja u odabiru ciljnih orijentacija

Sposobnost određivanja ciljeva učenja i regulacije vlastitog procesa učenja čini osnovu definicije kompetencije “učiti kako učiti” prema Europskom okviru temeljnih kompetencija za cjeloživotno učenje. Istraživanje odrednica procesa samoregulacije učenja zbog toga je od izuzetne važnosti za poticanje razvoja ove kompetencije u školskom kontekstu. Cilj ovog istraživanja bio je odrediti povezanost osobina ličnosti te kognitivnih i motivacijskih strategija učenja s ciljnom orijentacijom usmjerenom na učenje te ciljnom orijentacijom usmjerenom na izvedbu. U istraživanju je sudjelovalo 624 učenika/ca osmog razreda iz 36 osnovnih škola grada Zagreba i Zagrebačke županije. Primijenjene su skale ciljne orijentacije na učenje i izvedbu iz upitnika PALS (Midgley i sur., 2000), BFI upitnik za djecu (John & Srivastava, 1999) koji procjenjuje pet dimenzija ličnosti, te skale kognitivnih i motivacijskih strategija učenja iz Upitnika kognitivnih i motivacijskih komponenti samoreguliranog učenja (Lončarić, 2011). Hijerarhijskom regresijskom analizom ispitan je doprinos spola, osobina ličnosti te motivacijskih i kognitivnih strategija učenja objašnjenju varijance ciljne orijentacije na učenje te ciljne orijentacije na izvedbu. Rezultati pokazuju da izraženiju ciljnu orijentaciju na učenje imaju učenici/ce koji su otvoreniji prema iskustvu i postižu više rezultate na subskali ekstraverzije, vlastiti neuspjeh manje pripisuju vanjskim faktorima, uspješno upravljaju vremenom i okolinom učenja, bolje kontroliraju vlastite procese i ishode učenja te se u učenju više koriste strategijom elaboracije. Izraženiju ciljnu orijentaciju na izvedbu imaju dječaci, a povezana je s višom savjesnošću, naglašenim poticanjem truda, ali i nepovezanim memoriranjem.

ciljevi učenja; strategije učenja; ličnost

nije evidentirano