hrvatski

Neki aspekti samoprocjene borbene spremnosti

Prikazani su rezultati ispitivanja provedenog u travnju 1992. godine na uzorku od 793 pripadnika Hrvatske vojske – Operativne zone Rijeka. Ciljevi istraživanja prvenstveno su se odnosili na konstrukciju skala za mjerenje nekih varijabli koje se najčešće vezuju uz definiranje borbene spremnosti, te utvrđivanje stupnja u kojem one objašnjavaju procjenu osobne spremnosti za dva različita tipa borbenih zadataka: defenzivne/ofenzivne akcije. Konstruirane su skale za mjerenje zajedništva unutar voda (percepcija grupne kohezije), pripadnosti vodu (identifikacija s organizacijskim ciljevima), zaokupljenosti vojnim zadacima (identifikacija sa zadacima koje obavlja), samopoštovanja u odnosu na vod (organizacijsko samopoštovanje) i zadovoljstva različitim aspektima vojničkog života, koje pokazuju jednofaktorsku strukturu i zadovoljavajuću pouzdanost tipa interne konzistencije (Cronbachov-alpha u rasponu od .69 do .88). Prikupljeni podaci analizirani su multiplom regresijskom analizom u odnosu na samoprocjene spremnosti za defenzivne (držanje položaja) i ofenzivne borbene zadatke (akcije oslobađanja). U objašnjenju osobne borbene spremnosti od ispitivanih varijabli najvažnijim su se pokazale zaokupljenost vojnim zadacima i organizacijsko samopoštovanje. Komentirane su i razlike u doprinosu pojedinih varijabli u objašnjenju spremnosti za defenzivne/ofenzivne akcije. Dobivene su i značajne razlike u ispitivanim varijablama s obzirom na neke karakteristike ispitanika, između kojih izdvajamo samo one koje se odnose na samoprocjenu spremnosti. Tako su, u prosjeku, relativno višu borbenu spremnost za obje vrste borbenih zadataka pokazali ispitanici u kategoriji djelatnog sustava, oni s relativno dužim stažem u HV, dragovoljci, ispitanici s borbenim iskustvima i gubicima u vodu, oni čiji su zadaci na prvoj liniji bojišnice, koji su prošli obuku, te ispitanici koji nemaju zaposlenje izvan HV.

borbena spremnost

nije evidentirano