Prema važećem preporukama opća profilaksa citomegalovirusne (CMV) infekcije uputna je kod bolesnika kojima je transplantiran bubreg. Cilj naše studije bio je analizirati učestalost CMV viremije/bolesti kod bolesnika koji su primili CMV profilaksu u odnosu na bolesnike koji nisu primili CMV profilaksu. Retrospektivnom analizom analizirali smo 521 bolesnika prosječne životne dobi 48, 9±13, 6 godina u razdoblju od 01.01.1990 do 31.12.2014. Od 521 analizirana bolesnika, 426 bolesnika nije primilo CMV profilaksu, a 95 bolesnika primilo je CMV profilaksu peroralnim valganciklovirom tijekom tri do šest mjeseci nakon transplantacije. Bolesnici koji su primili CMV profilaksu imali su značajnu nižu učestalost CMV bolesti u usporedbi s bolesnicima koji nisu primali profilaksu (2, 1% vs. 8, 7% ; p=0, 046). Bolesnici koji su primali CMV profilaksu imali su nižu učestalost CMV viremije u odnosu na bolesnike koji nisu primali CMV profilaksu, ali ova razlika nije bila statistički značajna (3, 2% vs. 9, 4% ; p=0, 073). Bolesnici koji su primili CMV profilaksu imali su niže vrijednosti kreatinina nakon prve postoperativne godine, ali niti ova razlika nije bila statistički značajna (131, 1±66, 4 vs.145, 6±88, 5 ; p=0, 173). Veći udio bolesnika koji nisu primili CMV profilaksu izgubio je bubrežni transplantata nakon prve godine poslije transplantacije u odnosu na udio bolesnika koji je primio CMV profilaksu, ali ta razlika također nije bila statistički značajna. U grupi bolesnika koja je primila profilaksu najčešći razlozi za gubitka transplantata bili su krize odbacivanja i kirurške komplikacije, a u grupi bolesnika koja nije primila profilaksu najčešći uzroci bili su kronična nefropatija transplantata i kirurške komplikacije. Profilaktička primjena valganciklovira učinkovita je u prevenciji CMV infekcije nakon transplantacije bubrega.

Kliničke medicinske znanosti